خبر

د جورج فلويډ د وژلو په اړه غبرګونونه

تبصره:

څه نوې خبره نه ده کله چې وایو امريکا او د هغه شاته پانګوال سیکولر لوېديځ دولتونه په خپلو ټولنو کې د نیژادپالنې د ستونزو په حل کې پاتې راغلي دي. دغه ستونزه د پانګوالۍ نظام، فلسفې او اساسي فکرونو طبیعي لاسته راوړنه ده، چې نړۍ یې د ظلم اغېزې شېبه په شېبه ګوري.

مشهور امريکايي ليکونکی ساموئیل هانتینګتون، په خپل کتاب (موږ څوک یو؟) ګڼې طرحې او ډول ډول کلتوري برنامې ليکلې او تشبیه کړې دي. دی وايي: «د رومي بانجان سوپ او جوش شوی دیګ له یو حقیقي امریکایي سره ورته نه دی، ځکه د امریکا موزاییک، سلاټ، یا حتا داسې سلاټ دی چې اجزاوې یې ګډوډې شوې او په زور سره حرکت نه کوي.» دا اوسنی واقعیت دی چې شواهد یې خورا ډېر دي.

بشریت په بېوزلۍ کې ژوند کوي او هرې خوا ته چې ګوري د خلاصون لاره نه شي موندلای او کومه عملي نمونه هم نه پیدا کېږي، چې د انساني با کرامته ژوند طریقه پکې وي. د اسلامي دولت او د هغه له تمدن پرته دا نښه نه شي پیدا کولی.

دلته د اسلامي ژوند يوې برخې ته لنډه کتنه کوو، چې خلکو څو پيړۍ د خلافت تر سیوري لاندې له هغه سره ژوند کړی دی. په اسلامي تاريخ کې ثابته شوې چې اسلامي فتوحات په ډېرو  ښارونو او خلکو کې شوي و. عراق فتح شو او هلته نصاري، مزدک، زردشت، فارس او عربو ژوند کاوه.

فارس فتح شو او هلته غیر له عربو، لږ یهود او روميان هم اوسېدل او دين يې د فارس ایین و. شام فتح شو، مذهب او فرهنګ يې رومي او دين يې نصراني و او هلته سوریانو، ارمنیانو، یهودانو او ځینو عربو ژوند کاوه.

 مصر فتح شو او هلته مصريان، ځينې یهود او رومیان اوسېدل. د افریقا شمال فتح شو او هلته بربریان اوسېدل او د رومیانو په لاس کې و.

 خوارزم، سمرقند او اندلس فتح شو او دغو سيمو ډول ډول قومونه، ژبې، دینونه، عادات، قوانین او مختلف فرهنګونه لرل. په همدې دلیل يې یوځای کېدل د واحد امت په توګه چې دين، ژبه، فرهنګ او قوانین یو شي، ډېر ګران کار و. په دې چاره کې کامیابي غیر عادي ګڼل کېږي، چې پرته له اسلام څخه لاسته ته نه راځي او له اسلامي دولت پرته نه شي ترسره کېدای.

له شک پرته ټول خلک وروسته له دې چې د اسلامي بیرغ تر سيوري لاندې راغلل، اسلامي دولت پرې حاکم او اسلام یې ومانه؛ واحد امت شو؛ چې هماغه اسلامي امت دی او دا د اسلام د حاکمیت اثر دی، چې دوی اسلامي عقېدې ته غاړه کېښوده.

د دغو کسانو د يو ځای کولو لپاره ډېر څه وو. له دې ډلې اسلامي احکام وو چې فیصله  يې کوله، تر څو محکومو کسانو ته په انساني سترګه وکتل شي، نه په نژادي، قومي او مذهبي. په همدې توګه احکام په ټولو یو شان پرته له دې چې مسلمان دي، که غیر مسلمان، پلي کېدل. الله سبحانه و تعالی فرمايي:

﴿وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآَنُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ﴾‏
[مایده:۸]

ژباړه: قومي دښمني تاسو باید اړ نه کړي چې  راکړه ورکړه ونه کړئ. راکړه ورکړه وکړئ، ( په ځانګړي ډول له دښمنانو سره) را کړه ورکړه تقوا ته نېږدې او د الله سبحانه و تعالی له قهر څخه د خلاصون غوره لاره ده. له الله سبحانه وتعالی وډار شئ، ځکه چې الله سبحانه وتعالی پر ټولو هغو څیزونو خبر دی، چې تاسو یې ترسره کوئ.

 ټول خلک په فیصله او قضاوت کې يو شان وو. حاکم کله چې د خلکو چارې رهبري کولې او پر دوی يې حاکمیت کاوه، قاضي چې کله پر خلکو قضاوت کاوه، کومه بله موخه يې نه لرله، چې د چا لپاره حکم کوي او یا د چا په منځ کې قضاوت؛ یوازې موخه يې دا وه چې د انسانو چارې رهبري او شخړې يې له منځه یوسي.

په اسلام کې د حکم نظام د دولت د اجزاوو په وحدت حکم کوي، څنګه چې د هر ولایت د اړتیاوو د پوره کولو لپاره په انفاق سره د دولت له بیت المال څخه حکم کوي. پرته له هغو مالیو چې لږ یا ډېر ځنې اخلي او یا دا چې پر دغو اړتیاوو وفا کوي، یا نه. څنګه چې د اقتصاد د وحدت لپاره له ټولو ولایتونو د مالیو راټولولو حکم کوي. په دې طریقې سره ټول ښارونه فتح کېږي او ولایتونه په دولت کې واحد کېږي.

هو، په داسې نظام سره خلک د پانګوالۍ نظام له ظلم څخه د اسلام عدالت ته راګرځول کېږي او د دنیا له تنګۍ څخه د اخرت پراخۍ ته ورځي.

بشر ته د داسې حالتو پیغام دا دی، هغه نظام چې د بشریت ژوند اصلاح کوي، هغه نظام دی چې د الله سبحانه وتعالی له لوري دی او د مسلمانانو لپاره په ځانګړي ډول دغه نظام باید د دې لامل شي چې د نبوت پر تګلاره د اوسني نظام بدیل وړاندې کړي.

لیکونکی: م. اسامه الثویني، د کویټ د مطبوعاتو اداره

ژباړن: الهام پردېس